ทัวร์อินเดีย tourindia
ทำ ความเข้าใจก่อนไปอินเดีย
ทำ ความเข้าใจก่อนไปอินเดียเพื่อสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับ เดินทางวัตถุประสงค์มาเพื่ออะไร การเข้าใจตนเองเข้าใจปัญหา เข้าใจ ธรรมะเป็นการลดอุปสรรค เพิ่มบุญสร้างปัญญาให้กับตนเอง

ข้อมูลเกี่ยวกับอินเดีย ที่ตั้ง : ตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียใต้
ทิศเหนือติดจีน เนปาล และภูฏาน
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือติดปากีสถาน
ทิศตะวันตกและทิศตะวันออกเฉียงใต้ติดมหาสมุทรอินเดีย
ทิศตะวันออกเฉียงเหนือติดพม่า
ทิศตะวันออกติดบังกลาเทศ
พื้นที่ : ๓,๒๕๗,๔๖๗ ตารางกิโลเมตร (ใหญ่อันดับ ๗ ของโลก)
ประชากร : ๑,๒๑๐ ล้านคน (อันดับ ๒ ของโลก)
เมืองหลวง : นิวเดลี (New Delhi) (โกลกัตตาเมืองหลวงเก่า) มุมไบ เมืองศูนย์กลางการค้า เป็นเมืองท่าทางทะเล เมืองถ่าย ทำ ภาพยนตร์, บังคาลอร์ เมืองศูนย์กลางเทคโนโลยี เช่น คอมพิวเตอร์ การบิน และอวกาศ, เจนไนเมืองศูนย์การธุรกิจเช่น ผลิตรถยนต์ ภูมิอากาศ : ตอนใต้เป็นเขตร้อน ตอนเหนือเป็นเขตหนาว ช่วง
ฤดูร้อน ประมาณ ๓๕ องศาเซลเซียส ช่วงฤดูหนาวประมาณ ๑๐ องศา เซลเซียส
ภาษา : ภาษาฮินดีใช้กันส่วนใหญ่ ภาษาอังกฤษใช้ในวงราชการ และธุรกิจ ยังมีภาษาทางการใช้กันถึง ๑๘ ภาษา รวมทั้งภาษาท้องถิ่น นับร้อยภาษา
ศาสนา : ฮินดู (๘๑.๓%) มุสลิม (๑๒%) คริสต์ (๒.๓%) ซิกข์ (๑.๙%) พุทธและเซน (๒.๕%) ส่วนชาวพุทธในอินเดียข้อมูลที่ยังไม่เป็น ทางการมีประมาณ ๓๐ กว่าล้าน

มาอินเดีย
มาตามพุทธโอวาท
มาได้โอกาสพบสิ่งต่างๆ
มาเปิดกว้างทางความคิด
มาตั้งจิตปฏิบัติธรรม
มาน้อมนำ สิ่งดีกลับไป
มาน้อมใจถึงพระนิพพาน
เราไม่ได้มาอินเดียเพื่อดูสิ่งเจริญหูเจริญตา
แต่มาดูสิ่งเจริญใจ เจริญศรัทธา
การเลื่อมใสของชาวบ้าน
รูปัปปมาณิกา ชอบใจในรูป
โฆสัปปมาณิกา ชอบใจในเสียง
ลูขัปปมาณิกา ชอบใจในลักษณะนิสัย
ธัมมปมาณิกา ชอบใจในธรรมคำ สอน

มาอินเดียทำ ไม
มาเล่าเรียนศึกษา มาหาประสบการณ์แปลกใหม่
มากราบไหว้พุทธบิดร มากินนอนแบบอรหันต์
มาสร้างฝันให้เป็นจริง มาละทิ้งตัวอัตตมา
ประกาศศักดาให้โลกรู้ มาเชิดชูพุทธธรรม
มาน้อมนำ ศรัทธาให้เลื่อมใส มาอบรมจิตใจสู่นิพพาน

ได้อะไรจากอินเดีย
ได้ไหว้พระเต็มอิ่ม
ได้รอยยิ้มเต็มปาก
ได้บริจาคเต็มศรัทธา
ได้ปัญญาเต็มสมองได้ตริตรองเต็มสติ
ได้ปีติเต็มฤทัย
ได้อะไรจากสังเวชนียสถาน
ได้ฟังเป็นบุญหู ได้ดูเป็นบุญตา
ได้บูชาเป็นบุญตน ได้สวดมนต์เป็นบุญปาก
ได้บริจาคเป็นบุญทาน ได้อธิษฐานเป็นบุญจิต

มาอินเดียต้องมี ๕ มี
มีทรัพย์ มีกำลัง มีศรัทธา มีเวลา มีผู้นำ

มาอินเดีย มาอินเดียเจอแต่ขี้ มาทางนี้เจอขอทาน
ไปทางนั้นเจอพ่อค้า ไปข้างหน้าเจอแต่วัว
ไปทางขวาเจอแต่คน เดินวกวนเจอขยะ

อินเดีย
อินเดีย แดนพุทธภูมิคือสถานที่สร้างบารมี สั่งสมบารมีคุณงาม ความดีให้เพิ่มพูนทวีคูณมากขึ้น ผู้ต้องการอยากจะสร้างความดีต้องมา อยู่ที่อินเดีย เปรียบเสมือนชายแดนเป็นสถานที่สร้างชื่อเสียง ยศ และ ตำ แหน่งให้แก่ทหาร ทหารที่ผ่านชายแดน ผ่านสมรภูมิแล้ว จะเป็น ทหารที่สมบูรณ์แบบ

ความหมายของอินเดีย
อ มาจากคำว่า
แออัด ประชากรหลายพันล้านคน โอ้อวด อวดวรรณะ
องอาจ มีเอกราช กำ ลังทหารที่เข้มแข็ง มีนิวเคลียร์
อบอุ่น มีพุทธสถานมากมาย และศาสนาอื่น
อ้างอิง เป็นข้อมูลอ้างอิงด้านศาสนา ธรรมชาติ ศิลปะ ประเพณีได้ดี
อบอวล ด้วยความศรัทธาในศาสนา ความเชื่อที่สืบต่อกัน มาหลายพันปี
อดออม กินอยู่ง่าย ใช้ทรัพยากรธรรมไม่เปลือง ประหยัด
โอ่อ่า ปราสาทพระราชวังใหญ่โต แม่น้ำ ลำ คลองมีมากมาย

น มาจากคำว่า
เนิ่นนาน ทำ งานแบบไม่รีบร้อน ทำ ด้วยการพินิจพิจารณาถ้วนถี่
นอบน้อม เคารพพ่อแม่ ครู พระเจ้า
นิ่มนวล นาฏศิลป์อ่อนช้อย ลีลานิ่มนวลชวนหลงใหล หนักแน่น รักษาธรรมเนียมประเพณีเดิมไว้ได้อย่างดี

ด มาจากคำว่า
ดั้งเดิม รักษาขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงามไว้ได้ เหมือนของดั้งเดิม ดื้อดึง แม้แต่อังกฤษยังยอมแพ้ ประชาชนไม่ยอมให้ทหารปฏิวัติ โดดเด่น มีเอกลักษณ์ประจำ ชาติ ประเพณี ฯลฯ ดูดี ทั่วโลกจับตามองอินเดียด้วยความสนใจ การค้าการลงทุนดี
ดึงดูด มาอินเดียเพราะพระพุทธศาสนา และธรรมชาติไม่ต้องมีการโฆษณา
ดื่มด่ำ สงบเพราะพุทธสถาน และความงามของธรรมชาติ สิ่งก่อสร้าง

ย มาจากคำว่า
ยืดหยุ่น กฎ กติกาการจราจรยืดหยุ่นตามเหตุการณ์
ยืนหยัด พระเจ้าว่ามาอย่างไร ชาวบ้านว่าอย่างนั้น ทำ ตามแบบไม่สงสัย
ยอดเยี่ยม เป็นแหล่งต้นกำ เนิดศิลปะ วัฒนธรรมของทั้งโลก
ยืนยาว คงเอกลักษณ์ความเป็นอินเดียอย่างนี้อีกหลายพันปี คนไทยเวลาไปไหว้พระ
องอาจในศีล ยินดีในทาน เบิกบานเพราะสวดมนต์ เพิ่มกุศลเพราะภาวนา ได้เจริญก้าวหน้าในการงาน มีจิตเบิกบาน เพราะมาไหว้พระ

พุทธกิจ คือ กิจที่พระพุทธเจ้าทรงปฏิบัติในแต่ละวัน มี ๕ อย่างดังนี้
๑. ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ ตอนเช้าเสด็จบิณฑบาต
๒. สายณฺเห ธมฺมเทสนํ ตอนเย็นทรงแสดงธรรม
๓. ปโทเส ภิกฺขุโอวาทํ ตอนค่ำ ให้โอวาทภิกษุ
๔. อฑฺฒรตฺเต เทวปญฺหนํ เที่ยงคืนทรงตอบปัญหาเทวดา
๕. ปจฺจุสฺเสว คเต กาเล ภพฺพาภพฺเพ วิโลกนํ เช้ามืดทรงตรวจ ดูเวไนยสัตว์ผู้ที่ควรแก่การบรรลุธรรม

พระพุทธเจ้าตรัสสังเวชนียสถาน ๔
สังเวชนียสถาน ๔ ตำ บล คือ
๑. สถานที่ตถาคตประสูติ
๒. สถานที่ตถาคตตรัสรู้
๓. สถานที่ตถาคตแสดงปฐมเทศนา
๔. สถานที่ตถาคตปรินิพพาน
สถานที่ทั้ง ๔ ตำ บลนี้แล ควรที่พุทธบริษัท คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ผู้มีความเชื่อความเลื่อมใสในพระตถาคตเจ้า จะดูจะ เห็น และควรจะให้เกิดความสังเวชทั่วกัน "อานนท์ ชนทั้งหลายเหล่าใด เหล่าหนึ่งได้เที่ยวไปยังเจดีย์ สังเวชนียสถานเหล่านี้ ด้วยความเลื่อมใส ชนเหล่านั้น ครั้นทำ กาลกิริยาลงจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์"

ปลงสังเวชอย่างไร
คำ ว่า สังเวช ไม่ได้แปลว่า ความสลดหดหู่ ความเศร้าใจ แต่ความ หมายที่แท้จริงของคำ ว่า สังเวช คือเครื่องกระตุ้นเตือนใจ ให้เกิดความ อาจหาญในการประพฤติปฏิบัติธรรมมาถึงสังเวชนียสถาน ให้กระตุ้น เตือนจิตของตนเองอยู่เสมอว่า
ประการแรก เห็นซากปรักหักพัง กองอิฐ ให้พิจารณาถึงกฏพระ ไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนันตา ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปเป็น ธรรมดา
ประการที่สอง สถานที่นั้นๆ พระองค์ทรงแสดงธรรมเรื่องอะไร แล้ว เราน้อมนำ หลักธรรมมาประพฤติธรรม ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว จึงได้ ชื่อว่า ศรัทธาอย่างมีปัญญา ได้ทั้งบุญได้ทั้งปัญญาบารมี

อธิษฐานจิตกับอ้อนวอน
พระพุทธศาสนามิได้สอนให้คนเราอ้อนวอน แต่สอนให้พึ่งพา ตนเองให้มากที่สุด เน้นการกระทำ เป็นจุดสำ คัญ (อตฺตาหิ อตฺตาโน นาโถ) การอธิษฐานกับการอ้อนวอน โดยความหมายวัตถุประสงค์ มีความแตกต่างกัน การอ้อนวอน คือการขอให้สิ่งต่างๆ ช่วยเหลือ โดยปราศจากการกระทำ เช่น ขอให้เทวดาดลบันดาล เป็นต้น การอ้อนวอนเป็นเรื่องของการฝันอย่างลมๆ แล้งๆ เป็นอกุศลมูล คือความหลงไม่รู้จริง (โมหะ) อ้อนวอนแล้วยังลงมือทำ ถือได้ว่ายัง ไม่ตกขอบจากพระพุทธศาสนา การอธิษฐาน คือการตั้งใจมุ่งมั่น ที่จะไปสู่จุดหมายอย่างแท้จริง กรณีตัวอย่าง ในคราวที่มีการมอบ ตำ แหน่งอัครสาวก มีสงฆ์บางกลุ่มทักท้วงว่า ไม่มีการมอบให้แก่ พระอัญญาโกทัญญะ เพราะว่าท่านอายุมาก และก็บวชก่อนใครอื่น พระพุทธองค์ตรัสว่า พระอัญญาโกทัญญะไม่ตั้งจิตปรารถนาเพื่อเป็น อัครสาวก แต่พระสารีบุตรและโมคัลลานะท่านตั้งใจปรารถนามาเพื่อ การนี้โดยเฉพาะ ยสะกุลบุตรบรรลุเป็นพระอรหันต์ แต่ทำ ไมไม่ได้รับ เอตทัคคะคือความเป็นเลิศด้านใดด้านหนึ่งคำ ตอบคือเพราะว่าท่าน ไม่ได้ตั้งอธิษฐานปรารถนามาเพื่อความเป็นเลิศ ปรารถนาเฉพาะ พระอรหันต์

วันสำคัญของอินเดีย
กิจกรรมพิธี แต่ละปีวันเดือนอาจจะมีไม่แน่นอน ทางตะวันออก อินเดีย หรือไทย จะถือตามจันทรคติ ส่วนทางตะวันตก จะถือตาม สุริยคติ
๑. วันขึ้นปีใหม่ (New Year's Day) ปฏิบัติเหมือนสากลโลก มีกิจกรรมต่างๆ
๒. วันสาธารณรัฐ (Republic Day) เป็นวันที่อินเดียบรรลุจุด หมาย มีรัฐธรรมการปกครองแบบประชาธิปไตย เมื่อวัน ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๑๙๕๐
๓. วันกุมภ มหา เมลา (Kumbha Maha Mela) งานนี้ ๑๒ ปี จัดหนึ่งครั้ง ประชาชนจะมาร่วมกันจำ นวนมาก มีเรื่องเล่าว่า เทพยดา และอสูรต่อสู้กันเพื่อจะครอบครองน้ำ อมฤต หยาดน้ำ อมฤตจะตกลง พื้นโลก ๑๒ แห่ง แต่ที่อินเดีย ๔ แห่งคือ หริตวาร์ อุชเชน ประยาด นาสิก
๔. วันวสันตปัญจมี (Vasanta Panchami) วันที่ประชาชนทำ การ บูชาเจ้าแม่สรัสวดี (Sarasvati) เทพีแห่งการศึกษาและศิลปะศาสตร์ ประชาชนจะแต่งกายด้วยผ้าสีเหลือง กิจกรรม เล่นกีฬา หรือแข่งขัน เล่นว่าว
๕. วันศิวราตรี (Sivaratri) การได้บูชาพระศิวะในคืนนี้ จะ พ้นจากสังสารวัฏ คือไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิด พิธีจะมีปลายเดือน กุมภาพันธ์ หรือต้นมีนาคม
๖. วันโฮลี (Holi) วันโฮลี เป็นวันสาดสี ร้านค้าจะปิดหมด ประชาชนจะออกมาสาดน้ำ ผสมสี ๓ วัน จะมีขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ หรือมีนาคม
ทัวร์ที่แสวงบุญที่อินเดียควรงดวันเวลาดังกล่าว หรือถ้าไปควร ออกแต่เช้ามืด เดินทางตอนที่คนหลับ
๗. วันแจมเชด นาฟโรซ (Jamshed Navroz) วันที่กลุ่มชนปาซี ฉลองพระเจ้าแจมเซดได้ปกครองเปอร์เซีย มีการบูชาไฟ มีขึ้นวันที่ ๒๑ มีนาคมของทุกปี
๘. วันอิด - อุล - ซูฮะ (Id- UL- Zuha) วันที่ระลึกการบูชายัญ ของอับฺราฮัม
๙. วันมหาวีรชยันตี (Mahavira Jayanti) เป็นการฉลองวันเกิด ของวรรธมานะ มหาวีรติตถกร องค์ที่ ๒๔ ของศาสนาเชน
๑๐. วันกูดฟรายเดย์ (Good Friday) วันที่พระเยซู ได้ทรง สละชีวิตเพื่อความดีของมนุษย์ทั้งหลาย กิจกรรมในโบสถ์ มีการสวด สรรเสริญ มีดนตรี จะมีขึ้นในเดือนมีนาคมหรือเมษายน
๑๑. วันอิสเตอร์เดย์ (Easter Day) วันที่ชาวคริสเตียน เชื่อว่า พระเยซูจะกลับคืนชีพมาอีกครั้ง
๑๒. วันไวสาขิ (Vaisakhi) วันไวสาขิ หรือ ไพสาขิ เป็นวันแรก ของเดือนไวสาขะ วันเริ่มต้นปีของฮินดู ชาวฮินดูจะพากันอาบน้ำ ใน แม่น้ำ ในสระ หรือบ่อ อันเป็นการต้อนรับ
๑๓. วันซับ - อิ - บารัต (Shab - i - Barat) เป็นวันที่ชาว มุสลิมเชื่อกันว่า วันที่พระเจ้าจดการกระทำ ของมนุษย์ลงในบัญชี และ งดเว้นผลกรรมตามที่มนุษย์ได้ทำ นั้นเสีย
๑๔. วันพุทธชยันตี (Buddha Jayanti) วันประสูติของ พระพุทธเจ้า หรือวันวิสาขะ เป็นวันหยุดของชาติอินเดีย จะมีในเดือน เมษายน หรือพฤษภาคม ๑๕. วันมุหรฺราม (Muharram) เป็นวันที่ชาวมุสลิมไว้ทุกข์ครั้ง ยิ่งใหญ่ให้แก่ อีหม่าน ฮัสเซน
๑๖. วันรามซันอิด (Ramsan Id) พิธีถือศีลอด
๑๗. วันอิด – อิ – มิลาด (Id – I – Milad) วันเกิดและเสียชีวิต ของโมหัมหมัด
๑๘. วันนาคปัญจมี (Naga Panchami) เป็นพิธีเพื่ออุทิศแก่ งูใหญ่
๑๙. วันอิสรภาพ (Independence Day) วันที่ ๑๕ สิงหาคม ๑๙๔๗
๒๐. รักกษะพันธัน (Raksha Bandhan) วันที่น้องสาวผูกข้อมือ ของพี่ชาย อาศัยเหตุที่พระอินทร์ได้รับชัยชนะ เพราะได้ผูกตะกรุดไหม
๒๑. วันขอรฺดาด สาล (Khordad Sal) วันที่ฉลองวันเกิดของ ซราธุสฺตฺร คือ โซโรอัสเตอร์
๒๒. วันคเนศจตุรถี (Ganesa Chaturthi) วันที่ระลึกพระคเนศ ซึ่งเป็นเทพเจ้าองค์หนึ่ง
๒๓. วันชันมอัษฏมี (Janma Ashtami) วันคล้ายวันเกิดของ ท่านกฤษณะ เทพเจ้าในศาสนาฮินดู
๒๔. วันคานธีชยันตี (Gandhi Jayanti) วันคล้ายวันเกิดของ ท่านมหาตามะคานธี วันที่ ๒ ตุลาคม ของทุกปี
๒๕. วันทัสเสหฺรา (Dassehra) สัญลักษณ์แห่งชัยชนะของความดี ที่มีเหนือความชั่ว
๒๖. วันภารัตมิลัป (Bharat Milap) เป็นการฉลองการมารวม พร้อมกันของพระราม กับภารัต
๒๗. วันคูรฺปูรับ (Gurpurab) เป็นคล้ายวันเกิดของคุรุนานัก
๒๘. วันดิวาลิ หรือ ดิปวาลิ (Divali or Dipavali) เป็นวันตามประทีปต้อนรับพระลักษมี
๒๙. วันคริสตมาส (Christmas Day) เป็นวันฉลองวันเกิดของ พระเยซู
๓๐. วันคูรฺปูรับ (Gurpurab) เป็นการฉลองวันเกิดของคุรุโควินท สิงห์ ศาสดาองค์ที่ ๑๐ ของสิกข์ จะมีในเดือนธันวาคม หรือมกราคม